Konkrety dotyczące mojej osoby i życia prywatnego 

Mam 24 lata. Skończyłam szkołę średnią o kierunku Architektura Krajobrazu, ale niestety nie widzę się w tym. Zaczęłam studia na kierunku Logistyka i transport, ale z przyczyn niezależnych ode mnie musiałam zrezygnować już po miesiącu. Mam dwoje dzieci. Spełniam się jako matka i żona. Mieszkamy w małej miejscowości niedaleko Krakowa. Mamy swoje mieszkanko, w którym czuję się na prawde dobrze. Wiem, że to moje miejsce na ziemi i nigdy nie zamieniłabym go na inne (nie rozmyślając nad tym co przyniesie przyszłość). Obecnie łączę obowiązki związanie z opieką nad dziećmi, treningami 3-4x w tyg. na siłowni a także… kury domowej (bo kto posprząta? kto ugotuje obiad? etc.). Nie będę Cię zamęczać szczegółami na temat moich codziennych, niezmieniających się od kilku lat obowiązków, bo po 1. zanudzę Cię, a po 2.kto chciałby o tym czytać? Życie matki i żony jest zazwyczaj wszędzie baaardzo podobne o ile nie takie samo. Emocji towarzyszących temu jest również sporo począwszy od bezkresnego szczęścia do totalnej bezsilności w ekstremalnych sytuacjach (kiedy starsze twierdzi, ze wszystko wie, wszystko może samo, nikt nie jest potrzebny- lub co gorsza.. samo chce rządzić i nie odpuszcza…). Szczerze powiedziawszy, gdyby nie to, że mam zainteresowania o których chcę Ci opisać – zwariowałabym w domu. Każda -z naciskiem na to słowo -kobieta matka, żona MUSI mieć swoje hobby, zainteresowania, którym może się oddać i w jakiś sposób „odpocząć”, oderwać się od obowiązków (bo o totalnym odpoczynku z dziećmi w domu mówić się raczej nie da, np. pisząc ten post musiałam przerwać by jechać po drugie dziecko do przedszkola najpierw 20 minut poświęcając na ubranie siebie i młodszego brzdąca, ugotować obiad, poświęcić czas dla dzieci i męża dla którego mam łącznie 2-3 godziny dziennie).